Zofia Sztetyłło


Zofia Anna Sztetyłło, z domu Szulc, była wybitną postacią w dziedzinie archeologii, urodziła się 9 stycznia 1932 roku w Pułtusku. Jej kariera naukowa obejmuje wiele istotnych osiągnięć, które w znaczący sposób wpłynęły na rozwój tej dziedziny.

Zmarła 7 listopada 2020 roku w Pilaszkowie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek. Była profesorem zwyczajnym i doktorem habilitowanym, co potwierdza jej uznanie w środowisku akademickim.

Jako ekspertka, specializowała się w archeologii nadczarnomorskiej oraz epigrafice ceramicznej, dziedzinach, w których zyskała sobie renomę oraz szacunek. Jej prace znacząco wzbogaciły wiedzę o historii regionów nad Morzem Czarnym.

Życiorys

W 1955 roku Zofia Sztetyłło ukończyła studia w zakresie archeologii na Uniwersytecie Warszawskim. Po zdobyciu dyplomu rozpoczęła pracę w Katedrze Archeologii Klasycznej na tej samej uczelni. Już od 1957 roku brała aktywny udział w badaniach terenowych, w latach 1957–1958 prowadząc badania w miejscowościach takich jak Myrmekjon i Kalos Limen na Krymie. Kontynuowała później na terenach Palmyry (Syria) oraz Tell Atrib i Aleksandrii w Egipcie, poczynając od 1959 roku.

W 1964 roku obroniła swoją pracę doktorską zatytułowaną Przedstawienia figuralne na stemplach amfor z polskich wykopalisk archeologicznych, napisaną pod opieką naukową Kazimierza Michałowskiego. Sześć lat później, w 1971 roku, uzyskała stopień doktora habilitowanego, na podstawie pracy dotyczącej Roli Mirmekionu w życiu gospodarczym państwa bosforskiego w IV–I w. p.n.e.

W latach 1971–1997 Zofia Sztetyłło była członkiem polskiej misji archeologicznej w Nea Pafos na Cyprze, a w latach 1976–1981 piastowała stanowisko wicedyrektorki Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1979 roku dzięk za swoje osiągnięcia uzyskała tytuł profesora nadzwyczajnego, a ósem lat później, w 1987 roku, tytuł profesora zwyczajnego. W okresie 1982–1983 pełniła funkcję p.o. kierownika Stacji Archeologii Śródziemnomorskiej w Kairze.

W ramach swoich badań koncentrowała się na zagadnieniach związanych z ceramiką stemplowaną w starożytnej Grecji oraz na północnych wybrzeżach Morza Czarnego i w południowo-wschodniej części basenu Morza Śródziemnego. Zajmowała się jej produkcją, dystrybucją oraz zjawiskami wizualnymi. Była aktywną członkinią różnych Rad Naukowych, m.in. Instytutu Archeologii Śródziemnomorskiej na Uniwersytecie Warszawskim oraz Zakładu Archeologii Śródziemnomorskiej PAN w latach 1972–1993. Wchodziła także w skład Prezydium Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej Polskiej Akademii Nauk w okresie 1973–1989.

Zofia Sztetyłło była członkinią Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Za swoją pracę naukową i zaangażowanie otrzymała wiele odznaczeń: Złoty Krzyż Zasługi w 1970 roku, Medal 30-lecia Polski Ludowej oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej w 1974 roku, a także Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 1978 roku. Dodatkowo, w 1980 roku uhonorowano ją tytułem Zasłużonego Nauczyciela Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Zmarła 7 listopada 2020 roku, a jej ostatnim miejscem spoczynku jest Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie, gdzie została pochowana (kwatera A38, rząd 4, grób 19).

Przypisy

  1. REJESTR SPADKOWY PL: wynik wyszukiwania [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 22.01.2022 r.]
  2. Zofia Sztetyłło (1932–2020). pcma.uw.edu.pl. [dostęp 23.11.2020 r.]
  3. a b Zofia Sztetyłło. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 23.11.2020 r.]
  4. a b c Zofia Sztetyłło. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 24.11.2020 r.]
  5. a b Prof. zw. dr hab. Zofia Anna Sztetyłło, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 24.11.2020 r.]
  6. Joanna Mantel-Niećko, Próba sił: źródła do dziejów Uniwersytetu Warszawskiego po 13 grudnia 1981, Warszawa 1991, s. 198.

Oceń: Zofia Sztetyłło

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:16