Jerzy Schmidt (pilot)

---

Życiorys

W 1937 roku, Jerzy Schmidt zdał egzaminy maturalne, a także ukończył kurs szybowcowy, który odbył w Wojskowym Obozie Szybowcowym w Ustianowej. To wydarzenie stanowiło początek jego kariery w lotnictwie. 21 września 1937 roku, w wyniku pozytywnego zakwalifikowania, skierowano go na Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 1 DP Leg. przy 5 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie. W kolejnym etapie, 2 stycznia 1938 roku, rozpoczął swoją podróż jako słuchacz Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, którą ukończył w 1939 roku. W tym samym czasie ukończył również kurs myśliwski w Szkole Pilotażu w Ułężu.

Po wybuchu II wojny światowej, Schmidt dołączył do XV dywizjonu bombowego, angażując się w loty patrolowe oraz rozpoznawcze. Jego działania wymagały odwagi i determinacji, które objawili się, gdy 18 września 1939 roku ewakuował się do Rumunii. W dniu następnym, za pomocą samolotu LWS-3 Mewa, dotarł do Storożyńca, a następnie przez Czerniowce przetransportował się do Jassy. Następnie, drogą przez Jugosławię oraz Włochy, dotarł 10 października 1939 roku do Francji, gdzie został skierowany do stacji zbornej dla polskich lotników, znajdującej się pod Paryżem.

Na nieszczęście, ze względu na przewlekłą chorobę, nie mógł powrócić do akcji bojowej we Francji. 26 czerwca 1940 roku ewakuowano go do Liverpoolu w Wielkiej Brytanii, gdzie otrzymał numer służbowy P-0660 i kontynuował leczenie. Po zakończeniu rekonwalescencji, 1 czerwca 1941 roku, został skierowany do 58 Operational Training Unit (OTU) w Grangemouth, gdzie przeszedł kurs pilotów myśliwskich, który ukończył 13 lipca 1941 roku.

Jerzy Schmidt został następnie przydzielony do dywizjonu 303, stacjonującego w bazie RAF Speke koło Liverpoolu, gdzie został przeszkolony do lotów na samolotach Spitfire. W październiku 1941 roku rozpoczął loty bojowe, wspierając bombowce, a także atakując cele naziemne w okupowanej Europie. 6 lipca 1942 roku przydzielono go do australijskiego 453 dywizjonu myśliwskiego RAAF, a 29 września 1942 roku przeniesiono do 65 dywizjonu myśliwskiego RAF. Już 15 października 1942 roku powrócił do lotów w dywizjonie 303.

10 maja 1943 roku, w ramach odpoczynku operacyjnego, przeszedł do 58 OTU w Grangemouth, gdzie służył jako instruktor do 4 października 1943 roku. Następnie trafił do 61 Operational Training Unit w Rednal. 23 listopada 1943 roku ponownie włączył się do akcji bojowej, tym razem w dywizjonie 302. 5 maja 1944 roku przeniesiono go do 84 Group Support Unit w Thruxton, gdzie przeszedł szkolenie na samolotach Mustang III. 10 czerwca 1944 roku powrócił do dywizjonu 315, w którym odniósł kolejne sukcesy, zestrzeliwując 2 nieprzyjacielskie samoloty oraz bombowce V-1.

21 września 1944 roku przeniesiono go do dywizjonu 306, gdzie latał przez miesiąc, a następnie powrócił do dywizjonu 315 jako dowódca eskadry B. Niestety, 6 grudnia 1944 roku, podczas misji osłonowej Beaufighterów, jego samolot uległ awarii silnika, co doprowadziło do katastrofy i zatonął w morzu. Ciała pilota nigdy nie odnaleziono, jednak jego pamięć pozostanie żywa dzięki symbolicznemu grobowi na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Na liście Bajana, Jerzy Schmidt zajął 171. miejsce z dwoma pewnymi zwycięstwami na koncie.

Odznaczenia

Jerzy Schmidt, uznawany za jednego z wybitnych pilotów, został odznaczony wieloma nagrodami za swoje zasługi w lotnictwie. Wśród jego odznaczeń znajdują się:

• krzyż walecznych – trzykrotnie,
• medal lotniczy – trzykrotnie,
• polowy znak pilota (nr 1033).

---

Oceń: Jerzy Schmidt (pilot)

---