Tadeusz Dembowski (lekarz)

---

Życiorys

Tadeusz Dembowski był synem Józefa Karola Pawła Dembowskiego herbu Jelita oraz Zofii Anny z Ubyszów, przedstawicielką rodu Cholewa. Ukończył studia na wydziale lekarskim Uniwersytetu w Dorpacie. W 1888 roku osiedlił się w Wilnie, gdzie wkrótce, bo już w następnym roku, otworzył prywatną praktykę lekarską. Rozwinął znaczącą działalność w dziedzinie chirurgii, wykonując większe operacje w miejskich szpitalach.

W jesieni 1902 roku przeniósł swoją praktykę chirurgiczną do nowego, przestronnie zaprojektowanego przez siebie domu. Oprócz chirurga, Dembowski angażował się również w działalność społeczną, co znalazło odzwierciedlenie w jego mandacie radnego miasta Wilna. W obliczu represji i tępienia polskości, wykazywał odwagę cywilną, sprzeciwiając się rusyfikacji, a także dążąc do wprowadzenia języka polskiego do obrad Towarzystwa Lekarskiego Wileńskiego.

Jego działalność kulturalna obejmowała również walkę o włączenie utworów polskich autorów do repertuaru teatrów wileńskich. Dembowski był współzałożycielem oraz prezesem Towarzystwa Popierania Sceny Polskiej, a także jednym z twórców wznowionego Towarzystwa Szubrawców oraz aktywnym członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

Po odzyskaniu niepodległości kontynuował swoją działalność chirurgiczną oraz naukową. W 1922 roku zainicjował Wileńskie Koło Filistrów. Był aktywną postacią w życiu zawodowym, kulturalnym i politycznym Wilna. W 1922 roku był także współzałożycielem i pierwszym wydawcą „Słowa”. Publikował liczne prace medyczne zarówno w polskich, jak i w zagranicznych czasopismach.

Tadeusz Dembowski był mężem Matyldy Grosse, z którą miał córkę, Zofię Romer, utalentowaną malarkę. Po śmierci został pochowany na cmentarzu Stara Rossa w sektorze 18d-0129.

---

Oceń: Tadeusz Dembowski (lekarz)

---