Dionizy Bek

---

Życiorys

Dionizy Bek był osobą o wielu talentach i osiągnięciach. Po ukończeniu studiów na Politechnice Ryskiej, przeniósł się do stolicy Polski – Warszawy, gdzie rozpoczął pracę jako urzędnik kolejowy. W tym okresie nawiązał współpracę z Dziennikiem Świątecznym, gdzie pojawiły się jego pierwsze publikacje. Niestety, zachorował na gruźlicę, co zmusiło go do zmiany otoczenia. W 1897 roku zdecydował się na przeprowadzkę do Zakopanego, aby cieszyć się lepszym klimatem sprzyjającym zdrowieniu.

W Zakopanem pracował jako akwizytor w firmie Humus. Zaangażował się również w politykę, przystępując do Polskiej Partii Socjalistycznej, a jego działalność była zgodna z jej programem. Jako aktywny działacz społeczny, zajmował szereg ważnych ról: był prezesem Towarzystwa Szkoły Ludowej, wiceprezesem Czytelni Zakopiańskiej oraz prezesem Towarzystwa Rzemieślniczego Gwiazda.

Dodatkowo, działając na rzecz swojego środowiska, włączył się w prace Towarzystwa Uniwersytetu Ludowego, Związku Przyjaciół Zakopanego oraz Bratniej Pomocy. Wspierał także Towarzystwo Pożyczkowe, Towarzystwo Gimnastyczne Sokół, a także Towarzystwo Wyższych Kursów Wakacyjnych. Mimo że ze względu na swoje zdrowie nie uprawiał taternictwa, był jednym ze współzałożycieli Sekcji Turystycznej Towarzystwa Tatrzańskiego.

W 1899 roku, w grupie przyjaciół, założył Przegląd Zakopiański. W tym przedsięwzięciu towarzyszył mu między innymi Tomasz Janiszewski, Walery Eljasz-Radzikowski oraz Stanisław Eljasz-Radzikowski. Bek pełnił funkcję kierownika tego pisma do 1903 roku, choć formalnie był jedynie kierownikiem literackim.

Współpracował też ze Stefanem Żeromskim, z którym przekształcił Czytelnię Zakopiańską w publiczną bibliotekę w 1904 roku. Był bliskim przyjacielem Żeromskiego oraz innych znanych postaci, takich jak Kazimierz Dłuski i Stanisław Witkiewicz. Z Witkiewiczem po pewnym czasie związał się rodzinnie.

Dionizy Bek zakończył swoje życie w Zakopanem, gdzie został pochowany na Pęksowym Brzyzku w sektorze L-III-23.

Twórczość

Dionizy Bek był osobą niezwykle zaangażowaną w życie lokalne, w szczególności w Zakopanem. Jako publicysta, odnosił się w swych tekstach do kluczowych spraw dotyczących miasta oraz przyszłości turystyki w Tatrach. Jego głos był często słyszalny w debatach dotyczących promocji stylu zakopiańskiego, co stanowiło istotny element kulturalnej tożsamości regionu.

W swoim działaniu nie bał się stawać w opozycji do konserwatywnych struktur władzy, w tym Rady Gminnej. Spory ideologiczne z osobami takimi jak Andrzej Chramiec były dla niego ważnym aspektem walki o nowoczesność i rozwój. Szczególnie interesujący jest opis tego konfliktu zawarty w esejach Stanisława Witkiewicza, zatytułowanych Bagno.

Rodzina

Warto zauważyć, że Dionizy Bek był stryjem Józefa Becka, który pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych w II Rzeczypospolitej. Co ciekawe, w przeciwieństwie do Józefa, Dionizy przez całe swoje życie podejmował działania mające na celu polonizację swojego nazwiska, co wyróżniało go w rodzinie.

Upamiętnienie

W 2017 roku uruchomiono Szlak Znakomitych Zakopiańczyków, który to z kolei uwzględnia lokalizacje związane z dionizym bekiem.

---

Oceń: Dionizy Bek

---