Wacław Starzyński

W trakcie swoich osiągnięć sportowych Wacław zdobył tytuł mistrza Polski w wyścigu przełajowym w 1936 roku, a także triumfował w drużynowym wyścigu szosowym w 1938 roku, reprezentując klub Syrena Warszawa. Dodatkowo, w latach 1937-1939 aż trzykrotnie zdobył tytuł mistrza Polski w wyścigu torowym na dystansie 4000 m na dochodzenie, także w barwach zespołu Syreny.

Wacław Starzyński nie tylko odnosił sukcesy na krajowych torach, ale również występował na międzynarodowej arenie. W 1935 roku zajął zaszczytne trzecie miejsce w Wyścigu Warszawa – Berlin. W 1936 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Berlinie, gdzie w wyścigu indywidualnym na trasie liczącej 168 km uplasował się na miejscu od 16. do 37. W klasyfikacji drużynowej reprezentacja Polski zajęła wówczas miejsca od 6. do 17.

Jego kariera sportowa obejmowała również występ na Mistrzostwach Świata w 1938 roku w Valkenburgu, gdzie niestety nie ukończył wyścigu indywidualnego dla amatorów.

Starzyński był również aktywnym zawodnikiem kilku warszawskich klubów, takich jak Legia, Fort Bem, Syrena, a po wojnie BOS oraz Gwardia. Po zakończeniu kariery sportowej, pracował jako zawodowy kierowca, m.in. w Radzie Państwa.

W uznaniu jego zasług, Wacław Starzyński został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Po jego śmierci, spoczął na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 57K-3-26), gdzie pozostanie w pamięci tych, którzy cenią jego wkład w polski sport.