Spis treści
Co to jest 1 grupa inwalidzka?
Grupa inwalidzka to oficjalne orzeczenie, które definiuje stopień niepełnosprawności u osób z poważnymi problemami zdrowotnymi. Ci, którzy mają pierwszą grupę inwalidzką, często borykają się z dużymi trudnościami w realizacji podstawowych codziennych zadań, co zazwyczaj wiąże się z koniecznością stałej pomocy innych. Ograniczenia te mogą obejmować:
- trudności z poruszaniem się,
- komunikacją,
- wykonywaniem podstawowych czynności życiowych.
W takich sytuacjach niezbędna jest stała lub długotrwała opieka. Grupa inwalidzka odgrywa istotną rolę, ponieważ daje możliwość korzystania z różnych świadczeń, takich jak emerytury. Aby uzyskać to orzeczenie, należy przedstawić odpowiednią dokumentację medyczną. Proces przyznawania orzeczenia o pierwszej grupie inwalidzkiej rozpoczyna się od gruntownej oceny stanu zdrowia. Lekarze analizują zdolność danej osoby do samodzielnego funkcjonowania. To niezwykle ważny etap dla osób z niepełnosprawnościami, bowiem umożliwia dostęp do rozmaitych form wsparcia i pomocy, które są kluczowe w ich codziennym życiu.
Jakie są warunki przyznawania emerytury dla osób z 1 grupą inwalidzką?
Aby uzyskać emeryturę z ZUS, osoby z pierwszą grupą inwalidzką muszą spełniać pewne kryteria. Kluczowym elementem jest orzeczenie o niezdolności do pracy, które potwierdzi trwałą niepełnosprawność. Kandydaci powinni wykazać się co najmniej 15-letnim okresem składkowym oraz nieskładkowym, chociaż dla tych, którzy uzyskali pierwszą grupę inwalidzką w wyniku wypadku przy pracy, ten czas może być uwzględniony w krótszym okresie.
Emerytura dla osób z niepełnosprawnością różni się od standardowego świadczenia, gdyż ma na celu wsparcie tych, którzy z powodu poważnych problemów zdrowotnych mogą mieć kłopoty z zapewnieniem sobie podstawowych potrzeb życiowych. Zgodnie z przepisami dotyczącymi emerytur i rent, takiej grupie przyznawane są świadczenia na preferencyjnych warunkach.
Istotne jest również, aby wszystkie wymagane dokumenty, w tym wniosek o emeryturę oraz wspomniane orzeczenie, zostały złożone w ustalonym terminie. ZUS wypłaca emerytury po spełnieniu wszystkich warunków, co zapewnia finansowe wsparcie w trudnych momentach życiowych. Należy pamiętać, że emerytura przysługuje niezależnie od innych świadczeń, które mogą być przyznawane osobom z niepełnosprawnością.
W jaki sposób osoby z niepełnosprawnością mogą uzyskać emeryturę?
Osoby z niepełnosprawnością mają możliwość ubiegania się o emeryturę, składając odpowiedni wniosek do ZUS. Kluczowym dokumentem w tym procesie jest orzeczenie o niezdolności do pracy, które precyzuje poziom niepełnosprawności.
Cała procedura zaczyna się od oceny zdrowotnej przeprowadzanej przez lekarzy w powiatowych lub wojewódzkich zespołach orzecznictwa. W aplikacji powinny znaleźć się dokumenty potwierdzające co najmniej 15-letni staż ubezpieczeniowy, obejmujący zarówno okres składkowy, jak i nieskładkowy. Warto jednak wiedzieć, że osoby, które uzyskały pierwszą grupę inwalidzką na skutek wypadku przy pracy, mogą korzystać z krótszego stażu składkowego.
Ostateczną decyzję w tej sprawie podejmuje ZUS na podstawie złożonych dokumentów, co daje możliwość otrzymania świadczeń emerytalnych. Terminowe składanie wniosków oraz ich pełna dokumentacja mają kluczowe znaczenie dla przyznania emerytury. Kiedy wszystkie wymogi zostaną spełnione, emerytura staje się istotnym wsparciem finansowym dla osób z niepełnosprawnością.
Ta forma pomocy może być ważnym rozwiązaniem w trudnych okolicznościach życiowych, wpływając na poprawę ich sytuacji materialnej, niezależnie od innych form wsparcia, z jakich mogą korzystać.
Jakie są różnice między emeryturą a rentą dla osób z niepełnosprawnością?
Emerytura i renta z tytułu niezdolności do pracy to dwa różne rodzaje wsparcia finansowego, które przysługują osobom z niepełnosprawnością. Emerytura jest przeznaczona dla tych, którzy osiągnęli ustalony wiek oraz spełniają podstawowe wymagania dotyczące stażu ubezpieczeniowego, obejmującego zarówno okresy składkowe, jak i nieskładkowe. Osoby z niepełnosprawnością mogą starać się o ten rodzaj świadczenia, o ile spełnią wspomniane warunki.
Z kolei renta z tytułu niezdolności do pracy jest przyznawana osobom, które z powodu problemów zdrowotnych nie mogą wykonywać pracy, niezależnie od ich wieku. W tym przypadku istotne jest orzeczenie o niezdolności do pracy – nie ma potrzeby osiągania wieku emerytalnego ani posiadania długiego stażu składkowego.
Zazwyczaj emerytura dla osób z niepełnosprawnością jest wyższa od renty, a jej wysokość w dużej mierze zależy od składek wpłaconych do ZUS podczas aktywności zawodowej. Emerytura stanowi istotne wsparcie finansowe, pomagające pokryć podstawowe potrzeby życiowe. Można ją uzyskać równocześnie z innymi świadczeniami. Osoby wybierające emeryturę mogą również skorzystać z różnych ulg i dodatkowych świadczeń, co sprawia, że ten wybór często okazuje się bardziej korzystny niż renta.
Jakie świadczenia przysługują osobom z 1 grupą inwalidzką?
Osoby należące do pierwszej grupy inwalidzkiej mogą liczyć na różne formy wsparcia, które ułatwiają im funkcjonowanie na co dzień. Najważniejszym z tych świadczeń jest emerytura, która przysługuje tym, którzy spełniają określone wymagania, takie jak orzeczenie o niezdolności do pracy oraz odpowiedni okres składkowy. Oprócz emerytury, mają możliwość ubiegania się o rentę, oferującą wsparcie finansowe niezależnie od wieku.
W przypadku osób, które borykają się z długotrwałą niezdolnością do pracy, istnieje także możliwość otrzymania zasiłku pielęgnacyjnego, który może pokryć koszty związane z opieką. Dodatkowe wsparcie, w postaci dodatku pielęgnacyjnego lub świadczenia pielęgnacyjnego, przysługuje tym, którzy potrzebują stałej asysty z powodu swojej niepełnosprawności. Takie formy pomocy są szczególnie ważne dla osób, które nie mogą funkcjonować samodzielnie.
Dodatkowo, mogą oni skorzystać z ulg podatkowych, które korzystnie wpływają na ich sytuację finansową. Aby móc otrzymać te świadczenia, należy złożyć odpowiednie dokumenty, w tym potwierdzenie stanu zdrowia oraz wypełnione wnioski do ZUS. Świadczenia dla osób z pierwszą grupą inwalidzką odgrywają kluczową rolę w radzeniu sobie z codziennymi wyzwaniami.
Wysokość emerytury osób z niepełnosprawnością – co trzeba wiedzieć?
Wysokość emerytury dla osób z niepełnosprawnością różni się, co jest wynikiem kilku kluczowych aspektów. Wśród nich najistotniejszymi są:
- zgromadzony kapitał emerytalny,
- długość stażu pracy.
Warto zaznaczyć, że staż ten obejmuje zarówno okresy, w których były odprowadzane składki, jak i te, które nie były objęte tym systemem. Osoby z orzeczeniem o niezdolności do pracy, zwłaszcza te posiadające pierwszą grupę inwalidzką, często otrzymują emeryturę, która plasuje się poniżej średniej krajowej, aczkolwiek jest wyższa niż renta. Ważnym czynnikiem jest decyzja dotycząca przyznania orzeczenia o niepełnosprawności, ponieważ osoby z wyższym stopniem niepełnosprawności mogą liczyć na dodatkowe wsparcie finansowe.
Na przykład w 2023 roku średnia emerytura dla tej grupy społecznej wynosiła około 2,200 PLN, podczas gdy standardowa średnia oscylowała wokół 3,000 PLN. Te różnice mają znaczący wpływ na życie codzienne ludzi z niepełnosprawnościami, którzy w wielu przypadkach zmagają się z dodatkowymi wydatkami. Emerytura dla osób z pierwszą grupą inwalidzką jest często kluczowym źródłem utrzymania, zwłaszcza w kontekście kosztów rehabilitacji, opieki oraz innych wydatków związanych z ich stanem zdrowia.
Wnioski o przyznanie emerytury należy składać w odpowiednich terminach, dostarczając wymaganą dokumentację, w tym orzeczenie o niezdolności do pracy, do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Jakie są przeciętne kwoty emerytur dla osób z niepełnosprawnością?
Emerytury dla osób z niepełnosprawnością w Polsce są zróżnicowane, a ich wysokość zależy od płci oraz stopnia niepełnosprawności. W 2019 roku średnia emerytura w tej grupie wyniosła nieco ponad 1840 zł.
- Kobiety z niepełnosprawnością otrzymywały około 1500 zł,
- natomiast mężczyźni cieszyli się średnio kwotami przekraczającymi 2200 zł.
Te wartości są wyraźnie niższe od przeciętnej emerytury wypłacanej przez ZUS, która sięgała około 3000 zł. Szczególnie dla osób z pierwszą grupą inwalidzką emerytura często odgrywa kluczową rolę jako główne źródło utrzymania. Należy również uwzględnić dodatkowe wydatki związane z rehabilitacją oraz konieczność stałej opieki, co podkreśla znaczenie jej wysokości w codziennym życiu oraz finansowym bezpieczeństwie tych osób.
Co to jest świadczenie wspierające i kto może je otrzymać?
Świadczenie wspierające to nowość, która wchodzi w życie 1 stycznia 2024 roku, oferując pomoc finansową osobom z niepełnosprawnością. Aby móc je otrzymać, konieczne jest uzyskanie decyzji dotyczącej poziomu potrzeb wsparcia. Taki dokument wydaje wojewódzki zespół ds. orzekania o niepełnosprawności. Kandydaci muszą zdobyć co najmniej 70 punktów w specjalnej ocenie, by w ogóle móc ubiegać się o to świadczenie.
Jego wysokość będzie się wahać od 40 do 220% renty socjalnej, co ma na celu wsparcie ludzi, którzy na co dzień wymagają pomocy. Odpowiedzialność za wypłatę świadczenia spoczywa na Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, który dokonuje przelewów na konta bankowe w Polsce. Wprowadzone zmiany mają na celu ułatwienie osobom z niepełnosprawnością dostępu do zasobów, które znacznie poprawią jakość ich życia oraz pomogą w codziennych wyzwaniach.
Jakie dokumenty są potrzebne do ubiegania się o emeryturę?
Aby ubiegać się o emeryturę, należy przygotować kilka kluczowych dokumentów. Wśród nich najważniejszy jest wniosek o emeryturę, który składa się w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Równie istotne jest orzeczenie o niepełnosprawności, które określa stopień zdolności do pracy.
Oprócz tego osoby aplikujące o emeryturę powinny dostarczyć dokumenty potwierdzające ich:
- staż pracy,
- okresy ubezpieczeniowe,
- zaświadczenia o odprowadzonych składkach.
Osoby z pierwszą grupą inwalidzką mogą dodatkowo potrzebować zaświadczenia o stanie zdrowia, które zostaje wydane przez komisję lekarską ds. inwalidztwa i zatrudnienia. W pewnych przypadkach mogą być niezbędne poprawki w złożonej dokumentacji. Wszystkie dokumenty należy złożyć w wyznaczonym terminie, co zapewni sprawny przebieg procesu przyznawania emerytury.
Ostatecznie, stan zdrowia emeryta ma istotny wpływ na decyzję ZUS w kwestii przyznania świadczenia. Z tego względu warto zasięgnąć rady doradcy w ZUS, by uzyskać wsparcie w kompletowaniu potrzebnych dokumentów.
Co zawiera wniosek o wypłatę świadczenia dla osób z niepełnosprawnością?
Aby złożyć wniosek o wypłatę świadczenia dla osób z niepełnosprawnością, należy wypełnić formularz zawierający istotne dane osobowe, takie jak:
- imię,
- nazwisko,
- adres,
- PESEL.
Kluczowym elementem jest również orzeczenie o niepełnosprawności, które potwierdza prawo do uzyskania wsparcia finansowego. Ważne jest, aby wskazać numer konta bankowego, na które zostaną przelane środki z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Co istotne, wniosek można złożyć nie tylko osobiście, ale także przez upoważnioną osobę lub przedstawiciela ustawowego, co może być niezwykle pomocne w sytuacjach, gdy wnioskodawca nie może samodzielnie podjąć działań. Dodatkowo, formularz często wymaga wskazania specyficznych potrzeb, co umożliwia lepsze dostosowanie wsparcia. Pamiętaj, aby starannie wypełnić formularz, ponieważ niedopatrzenia mogą prowadzić do opóźnień w procesie oceniania przez ZUS. Dokładnie przygotowany wniosek to istotny krok w kierunku uzyskania potrzebnej pomocy finansowej, której celem jest poprawa jakości życia osób z niepełnosprawnościami.
W jaki sposób ZUS wypłaca świadczenia emerytalne i wspierające?
Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) zajmuje się wypłatą świadczeń emerytalnych oraz różnorodnych form wsparcia finansowego. Środki te transferowane są na konto bankowe, które zostało wskazane we wniosku. Przelewy odbywają się w ustalonych terminach, które można łatwo odnaleźć na oficjalnej stronie ZUS.
Regularne przekazywanie świadczeń emerytalno-rentowych zapewnia stałe wsparcie finansowe dla osób uprawnionych. Aby otrzymać emeryturę, osoby z pierwszą grupą inwalidztwa muszą spełniać określone kryteria, takie jak:
- posiadanie orzeczenia o niezdolności do pracy,
- odpowiedni staż.
Pracownicy ZUS dokładnie weryfikują zgromadzone dokumenty i udzielają cennych informacji na temat procedur wypłat. Dobrze jest, aby beneficjenci zbierali wszystkie niezbędne dokumenty i składali wnioski w terminie, co znacznie przyspiesza proces uzyskania środków.
ZUS ma także w swojej ofercie świadczenia wspierające, które, podobnie jak emerytury, wymagają złożenia odpowiednich wniosków oraz posiadania orzeczenia o niepełnosprawności. Te środki są zaprojektowane, aby wspierać osoby z różnorakimi problemami zdrowotnymi w ich codziennym życiu. Wprowadzenie nowych form wsparcia pozytywnie wpływa na jakość życia osób z dysfunkcjami, dostosowując pomoc do ich indywidualnych potrzeb.
Jakie znaczenie ma decyzja o orzeczeniu o niepełnosprawności dla otrzymania emerytury?
Decyzja dotycząca orzeczenia o niepełnosprawności odgrywa kluczową rolę w procesie uzyskiwania emerytury. To orzeczenie stanowi potwierdzenie niezdolności do pracy, co jest podstawą do przyznania świadczeń emerytalnych związanych z niepełnosprawnością.
Osoby, które należą do pierwszej grupy inwalidzkiej, muszą przedłożyć odpowiednią dokumentację medyczną oraz decyzję wydaną przez Komisję lekarską ds. inwalidztwa i zatrudnienia. Taki dokument nie tylko umożliwia uzyskanie emerytury, ale również potwierdza prawo do dodatkowych świadczeń.
Warto zauważyć, że emerytura dla osób niepełnosprawnych różni się od standardowych świadczeń, ponieważ jej celem jest wsparcie finansowe osób, które z powodu poważnych problemów zdrowotnych mogą mieć trudności w podjęciu pracy. Równocześnie wysokość emerytury często uzależniona jest od zebranych składek oraz długości stażu pracy, co czyni decyzję o orzeczeniu o niepełnosprawności niezwykle ważną dla przyszłych dochodów.
W roku 2023 osoby z pierwszą grupą inwalidzką mogły liczyć na emeryturę, która, mimo że często niższa od średniej krajowej, stanowiła istotne wsparcie w codziennym życiu. Z tego powodu każda osoba starająca się o emeryturę powinna z pełnym zrozumieniem podejść do znaczenia decyzji o orzeczeniu o niepełnosprawności w kontekście składania aplikacji.
Jakie są różnice w emeryturach między kobietami a mężczyznami z niepełnosprawnością?
Różnice w wysokości emerytur między kobietami a mężczyznami z niepełnosprawnościami są zdecydowanie wyraźne. Czynników wpływających na tę sytuację jest wiele, w tym:
- zróżnicowany staż pracy,
- poziom wynagrodzeń.
W 2023 roku średnia emerytura kobiet z niepełnosprawnością wynosiła około 1500 złotych, podczas gdy mężczyźni otrzymywali znacznie więcej, bo średnio 2200 złotych. Taka dysproporcja ma swoje korzenie w historycznych okolicznościach, które dotyczyły zatrudniania kobiet. Wiele z nich jest zmuszonych do przerywania pracy z powodu obowiązków związanych z opieką. Dodatkowo, panie z niepełnosprawnościami częściej mają ograniczony czas na zatrudnienie, co negatywnie wpływa na proces gromadzenia kapitału emerytalnego.
W efekcie emerytury kobiet nie tylko pozostają na niższym poziomie, ale są również mniej pewne, co może prowadzić do trudności finansowych w późniejszym życiu. Warto zauważyć, że różnice te mogą również zależeć od regionu oraz lokalnych polityk wspierających osoby z niepełnosprawnościami. Obserwując te niepokojące dane, dostrzegamy, jak kluczowe jest dążenie do równouprawnienia, które może przyczynić się do poprawy sytuacji finansowej osób z niepełnosprawnością, niezależnie od płci.
Jakie dodatkowe świadczenia można otrzymać jako osoba z 1 grupą inwalidzką?
Osoby z pierwszą grupą inwalidzką mogą skorzystać z wielu dodatkowych świadczeń, które ułatwiają im codzienne funkcjonowanie oraz odpowiadają na ich potrzeby zdrowotne. Przede wszystkim przysługuje im:
- zasiłek pielęgnacyjny, przeznaczony dla tych, którzy wymagają stałej pomocy w wykonywaniu codziennych obowiązków; w 2023 roku kwota tego zasiłku wynosi 215,84 PLN miesięcznie,
- dodatek pielęgnacyjny, który ma na celu złagodzenie trudności finansowych,
- świadczenie pielęgnacyjne, przysługujące opiekunom osób z niepełnosprawnością, wynoszące 2,200 PLN miesięcznie,
- świadczenie uzupełniające, skierowane do osób niezdolnych do samodzielnego życia, w wysokości 1,200 PLN,
- ulgi podatkowe, które mogą znacząco obniżyć zobowiązania podatkowe,
- możliwość uzyskania dofinansowania na zakup sprzętu rehabilitacyjnego, co może w znaczący sposób poprawić jakość ich życia.
Wszystkie te świadczenia są zaprojektowane w celu złagodzenia trudności związanych z niepełnosprawnością, a ich rola dla osób z pierwszą grupą inwalidzką jest niezwykle istotna, wspierając ich niezależność oraz komfort codziennego życia.
Jak ubiegać się o zasiłek pielęgnacyjny jako osoba z niepełnosprawnością?
Aby otrzymać zasiłek pielęgnacyjny jako osoba z dysfunkcją, kluczowe jest złożenie odpowiedniego wniosku w lokalnym Ośrodku Pomocy Społecznej (OPS). Ten rodzaj wsparcia przysługuje osobom posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, dlatego aktualny dokument jest niezbędny. W formularzu należy dokładnie opisać swoje dane osobowe i dołączyć dowody potwierdzające potrzebę pomocy, takie jak orzeczenie o niepełnosprawności. Istnieje możliwość składania wniosków osobiście lub przez upoważnione osoby.
Po dokładnym rozpatrzeniu, OPS podejmuje decyzję w sprawie przyznania zasiłku. W 2023 roku zasiłek wynosił 215,84 PLN miesięcznie, a jego celem jest częściowe pokrycie wydatków związanych z opieką. Ważne jest, aby regularnie składać wnioski oraz odpowiednio kompletować dokumentację, co jest kluczowe dla uzyskania potrzebnego wsparcia. Zasiłek pielęgnacyjny stanowi istotny element pomocy finansowej, szczególnie dla osób z pierwszą grupą inwalidzką, które wymagają stałej asysty w codziennych czynnościach.
Co to jest dodatek pielęgnacyjny i kto może go otrzymać?
Dodatek pielęgnacyjny to forma wsparcia finansowego, która adresowana jest do osób całkowicie niezdolnych do pracy oraz samodzielnego życia. Otrzymują go ci, którzy spełniają określone warunki dotyczące braku zdolności do egzystencji na własną rękę. W Polsce, przyznanie tego dodatku odbywa się za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) dla osób, które dysponują odpowiednią dokumentacją medyczną, potwierdzającą ich stan zdrowia.
Żeby móc otrzymać to wsparcie, osoby te muszą spełniać wytyczne wynikające z przepisów prawnych, a kluczowym elementem jest posiadanie:
- orzeczenia o całkowitej niezdolności do pracy,
- konieczności stałej opieki,
- stanu niepełnosprawności,
- potrzeby wsparcia.
W roku 2023 kwota świadczenia wynosiła 215,84 zł miesięcznie, co ma na celu pokrycie dodatkowych wydatków związanych z opieką. Osoby, które są zainteresowane uzyskaniem tej formy pomocy, powinny skontaktować się z lokalnymi oddziałami ZUS lub Ośrodkami Pomocy Społecznej, gdzie uzyskają wszelkie potrzebne informacje odnośnie procedur oraz wymaganych dokumentów.
Jakie zmiany w przepisach dotyczących świadczeń wprowadzono na rok 2024?
Od 1 stycznia 2024 roku wprowadzono istotne zmiany w przepisach dotyczących wsparcia dla osób z niepełnosprawnością. Nowe regulacje obejmują:
- wprowadzenie świadczenia wspierającego, które ma na celu zapewnienie dodatków finansowych,
- konieczność uzyskania decyzji z wojewódzkiego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności (WZON),
- ocenę stopnia potrzeby pomocy przez zespół,
- wysokość świadczenia wspierającego w przedziale od 40 do 220 procent renty socjalnej,
- minimum 70 punktów w ocenie przez WZON, aby ubiegać się o pozytywną decyzję.
Dodatkowo reforma planuje waloryzację świadczeń, co może owocować ich zwiększeniem w zależności od inflacji i zmian w gospodarce. Wprowadzone modyfikacje mają na celu nie tylko poprawę efektywności wsparcia, ale także jakość życia osób z niepełnosprawnościami. Dzięki tym zmianom zyskają one dodatkowe źródła finansowe, co powinno zwiększyć ich poczucie bezpieczeństwa.
Jakie są możliwości dofinansowania dla osób z III grupą inwalidzką?
Osoby posiadające III grupę inwalidzką mogą skorzystać z wielu form wsparcia finansowego, które mają potencjał, by znacznie poprawić ich codzienne życie. Na początek, mają możliwość ubiegania się o dofinansowanie na rehabilitację leczniczą, oferowane przez PFRON (Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych). To źródło wsparcia pomoże im w poprawie zdrowia i sprawności.
- dofinansowanie na rehabilitację zawodową, które pozwala zwiększyć kompetencje i ułatwia powrót na rynek pracy,
- pomoc w zakupie sprzętu rehabilitacyjnego, obejmująca wózki inwalidzkie, sprzęt ortopedyczny oraz różnorodne pomoce, które ułatwiają funkcjonowanie w codziennym życiu,
- dofinansowanie na adaptację mieszkań do ich indywidualnych potrzeb wynikających z niepełnosprawności, co może obejmować przystosowanie łazienki, dostosowanie kuchni lub montaż poręczy.
Aby skorzystać z dostępnych form dofinansowania, ważne jest, aby złożyć odpowiednie wnioski oraz dostarczyć dokumenty, takie jak orzeczenie o niepełnosprawności. Dodatkowo, organizacje takie jak MOPS (Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej) oferują szereg wsparcia finansowego oraz różnego rodzaju pomocy. To szczególnie istotne dla osób z III grupą inwalidzką, ponieważ pozwala na pozyskanie niezbędnej pomocy w trudnych momentach życiowych.